Autor: Tymozyna α 1 (Tα1) połączona z mulitmodalną chemioterapią ma widoczny efekt leczniczy na pacjentów z gruźlicą płucną oraz cukrzycą poprzez regulowanie funkcji odpornościowych i obniżanie poziomów cytokin prozapalnych.
Gruźlica to choroba zakaźna wywoływana przez prątka gruźlicy Mycobacterium tuberculosis, który przede wszystkim atakuje układ oddechowy. W trakcie choroby wytwarzane są gruzełki gruźlicze, a w przypadku nieleczenia może dojść do powstania jam gruźliczych lub martwic serowatych w płucach. Cukrzyca jest dodatkowym czynnikiem ryzyka, ponieważ nieprawidłowy metabolizm węglowodanów oraz przyspieszony metabolizm lipidów i białek przyczynia się do upośledzenia układu odpornościowego i zwiększenia szansy na zachorowanie na gruźlicę. Ponadto współwystępowanie cukrzycy tworzy dogodne środowisko do rozwoju M. tuberculosis oraz zmniejsza skuteczność leczenia tej choroby.
Z pośród 120 chorych ze zdiagnozowanymi gruźlicą i cukrzycą, 60 osób losowo przydzielono do grupy kontrolnej a 60 do grupy badawczej. Obie grupy otrzymały multimodalną chemioterapię a grupa badawcza dodatkowo dostawała podczas kuracji podskórny zastrzyk z Tα1 dwa razy dziennie. Do badania zakwalifikowano jedynie chorych którzy opócz tych dwóch chorób nie byli narażeni na czynniki które mogłyby zaburzyć ich układ odpornościowy takie jak: nowotwory, AIDS, infekcja HIV, alergie ani inne choroby serca, nerek lub wątroby.
Wyniki w obu grupach po 6 miesiącach leczenia były podobne, natomiast po 12 miesiącach leczenia grupa badawcza miała o znacząco lepsze wyniki posiewu plwociny, wskaźnik wchłaniania zmian w klatce piersiowej i współczynnika zamykania jam. Oprócz tego pacjenci leczeni Tα1 mieli już po pół roku znacząco podwyższone poziomy CD3+, CD4+, które pobudzają różnicowanie i proliferację limfocytów T, oraz komórek NK niż pacjenci z grupy kontrolnej. Pacjenci z obu grup skarżyli się na te same skutki uboczne, takie jak nudności, wymioty, wysypka i hipoglikemia, które były lekkie i wywoływane przez leki przeciwgruźlicze. Nie stwierdzono żadnych skutków ubocznych po stosowaniu Tα1.
Cały artykuł można znaleźć pod linkiem: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8713191/
