W latach pięćdziesiątych XX w. poznając funkcje układu immunologicznego oraz jego dysfunkcje: niedobór mmunologiczny, zbytnią reaktywność w alergiach czy problemy z tolerancją własnych tkanek w chorobach autoimmunologicznych, naukowcy postanowili opracować odpowiednie leki. Wtedy to właśnie powstały leki immunostymulujące oraz immunosupresanty, których działanie polega kolejno na pobudzaniu lub hamowaniu odpowiedzi układu odpornościowego. Leki te są stosowane do dziś, lecz likwidują one skutki, a nie przyczynę schorzeń, którą jest nieprawidłowa kompozycja populacji limfocytów w naszym organizmie. Leki te powodują silne skutki uboczne, ponieważ działają zbyt mocno i wychylają równowagę układu odpornościowego w drugą stronę. W latach siedemdziesiątych XX w. wiedząc już, jak ważną rolę regulacyjną układu immunologicznego pełni grasica, naukowcy postanowili zastosować peptydy przez nią produkowane, jako lek immunomodulacyjny, czyli stabilizujący prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego. Peptydy te bowiem, dzięki swoim właściwościom, podnoszą odporność, gdy jest ona obniżona i regulują jej specyficzność przynosząc ulgę w chorobach autoimmunologicznych. Ważnymi pionierami w tej dziedzinie byli profesorowie White i Goldstain ze Stanów Zjednoczonych, ale równie ważny wkład w rozwój tej dziedziny mieli polscy naukowcy. Nazwiska profesorów Aleksandrowicza, Czaplickiego, Dąbrowskiego, Turowskiego, czy Skotnickiego pojawiały się często w wśród autorów artykułów naukowych dotyczących grasicy w wiodących światowych czasopismach medycznych. Ich współpraca z Zakładami Farmaceutycznymi Polfa w Jeleniej Górze zaskutkowały powstaniem polskiego leku opartego na peptydach grasiczych – TFX Thymostymulinum.

Aby przeczytać więcej o polskim preparacie TFX zapraszamy do artykułu: Lek TFX